Monday, March 31, 2008

طبیب صنعت

ضمن عرض تبریک سال نو، قبل از اتمام تعطیلات، و قبل از غرق شدنی دوباره در روزمرگی های سازمانهای ایرانی می خواهم موضوعی را مطرح کنم، امیدوارم در سال جدید تحول و نقطه عطفی در این مورد ایجاد شود:

شاید در همه جای دنیا اینطور باشد، نمی دانم! ولی آنچه واضح است همانگونه که یک پزشک عمومی می تواند بدن یک انسان را معاینه کند و مرض و درد و علت آن را تشخیص داده و آن را به یک پزشک متخصص غیر عمومی ارجاع دهد، مهندسان صنایع حتی از نوع مجرب و با سابقه اش، به سادگی نمی توانند کارهای مشابه را به راحتی و سادگی، در مورد یک کارخانه، سازمان و یا یک سیستم پیچیده که در آن انسان و ماشین و ... مشغول به کار بوده و با دیگر سیستمهای بیرونی در حال تعاملند، انجام دهند.

یکی از دلایل شاید به سازمانها برگردد که با وجود کمک گرفتن از مشاوران مهندسی صنایع و مدیریت در حل مشکلات خود، هنوز خط مشی "دو آسپیرین بخور و منتظر باش"(به قول پیتر سنگه، نویسنده کتاب پنجمین دیسیپلین) را دنبال نکرده و خیلی عجول هستند؛ ولی به نظر می رسد این به نوپا بودن و کم تجربه بودن مهندسی صنایع(و همچنین مدیریت غیر سنتی) و همچنین فقدان ارتباط مناسب صنعت و دانشگاه بر می گردد، و از طرف دیگر مهندسین صنایع هنوز موفق به پیدا کردن نقش واقعی خود، در ساختار منحصر به فرد اقتصادی و صنعتی ایران نشده اند.

No comments:

امتيازدهي به وبلاگ

لطفا پس از بازديد، به اين وبلاگ امتياز دهيد: (لينك مستقيم صفحه امتيازدهي)