روي ميمونها آب نپاشيد

ادامه از: تيپهاي مديريتي جهت ايجاد انگيزه – قسمت دوم

تيپ ششم مديريتي جهت ايجاد انگيزه نياز به توضيحات بيشتري داشت، كه امروز به آن مي پردازم:

6- روي ميمونها آب نپاشيد!

قفسي را در نظر بگيريد كه در آن پنج ميمون وجوددارد. در قفس، يك موز آويزان كرده و نردباني هم زير آن بگذاريد. به محض اينكه يكي از ميمونها به خاطر موز از نردبان بالا رفته و موز را لمس كند، روي همه ميمونها آب سرد بپاشيد. پس از مدتي، ميمون ديگري از نردبان بالا مي رود كه نتيجه كار همان خواهد و همه ميمونها با آب سرد خيس شده اند. اين كار را متوقف كنيد.
حال، اگر ميمون ديگري براي موز از پله ها بالا برود، بقيه ميمونها جلو او را خواهندگرفت، حتي اگر آب نپاشيد!
اكنون يكي از ميمونها را از قفس خارج كرده و ميمون ديگري وارد قفس كنيد. ميمون جديد به محض ديدن موز، مبادرت به بالا از پله ها خواهدكرد. نتيجه قابل پيش بيني است؛ بقيه ميمونها از ترس خيس شدن دوباره به سوي او حمله ور خواهندشد. پس از تقلايي ديگر دوباره مورد تهاجم قرار خواهدگرفت. او مي داند كه با رفتن به سوي موز تنبيه خواهدشد و بنابراين از خير موزها خواهدگذشت.
در مرحله بعد، يكي ديگر از پنج ميمون اصلي را با ميمون جديد ديگري جايگزين كنيد. اين ميمون هم كه با ديدن موز، بي اختيار به سوي موز حركت مي كند تحت حمله قرار مي گيرد. در اين كتك كاري ميمون جديد قبلي، با حرارت و اشتياق بيشتري شركت مي كند! ميمون سوم را هم جايگزين يكي از ميمونهاي اوليه بكنيد. بديهي است كه داستان بايد تكرار شود و البته دو تا از چهار ميمون كه در خط مقدم بزن-بزن هستند نمي دانند كه چرا خود را از خوردن موز محروم كرده اند و يا اينكه اصلا چرا ميمون جديد نگون بخت را مي زنند! پس از تعويض ميمونهاي چهارم و پنجم، هيچ ميموني باقي نمانده كه با آب سرد خيس شده باشد؛ و با وجود اين، هيچ ميمون ديگري هم توانايي نزديكي به موزها را ندارد! چرا؟؟!

“براي اينكه آن روشي است كه هميشه آنجا وجود داشته داشته است [سنت] “
و چنين است كه سياست هم شروع مي شود!!!

---

اين متن ترجمه اي بود(البته با كمي تغيير) از:

Management Tips for Motivation, From:F. John Reh